Mik vandaag naar het WKZ voor de Gammaglobuline. Om kwart over zeven is ze samen met Bert van huis vertrokken om twee uur (!) later aan te komen... Ze moest er om half tien zijn, dus gelukkig op tijd! Het inlopen van de medicijnen ging allemaal goed, ook de waardes van het bloed waren goed. Haar afweer blijft nog steeds achter, het is nog helemaal niks en dat vier maanden na de transplantatie!

Vrijdagmiddag naar het VU, naar de neuroloog voor controle. Hij zal uiteindelijk bepalen of er toch een prednisonkuur nodig is, maar we gaan ervan uit dat hij dit niet nodig zal vinden. Ze is op dit moment stukken beter dan tijdens de vorige controle.
Mik heeft vanavond heel voorzichtig, met Bert achter haar voor de zekerheid, een paar stapjes los gedaan... ze werd er helemaal emotioneel van! Weer, letterlijk en figuurlijk, een stap in de goede richting!

Mikki is verder erg goed te spreken, erg vrolijk, eet en drinkt goed! Nu alleen die stomme afweer nog! Ze baalt ervan dat ze nog steeds bijna niemand een knuffel mag geven, dat heeft juist Mikki zo nodig!

Verder leeft Mikki zich aardig uit op het keyboard dat ze mag lenen van Kim de Boer. Er zit nog niet echt iets van een ritme in qua muziek en zang, het is vooral hard...
Ben nu, op advies van mijn (meestal, ha, ha) lieve collega Nienke, op zoek naar een muziekleraar die gespecialiseerd is in het lesgeven aan blinde en slechtziende kinderen. Heb deze vraag vandaag gelijk maar even bij VISIO neergelegd.

Volgende week woensdag weer controle WKZ!