2011
Dit is voor ons wel een heel bijzonder jaar geweest. Een jaar vol spanning, onzekerheid, angst, vrees, hoop, blijdschap, dieptepunten, hoogtepunten…
Een jaar waarin wij ontzettend veel steun hebben gekregen van familie, bekenden maar ook vele, vele onbekenden. Door de documentaire ‘BN’ers in de Zorg’ zijn er veel mensen geweest die Mikki in hun hart hebben gesloten (waaronder ook onzettend veel fans van Wolter Kroes). Mikki is in het ziekenhuis overspoeld met lieve, warme, grappige, opbeurende kaarten (wel 500! in totaal). Dit was voor ons overweldigend om mee te maken. Alle berichten die bij ons binnen kwamen via Hyves, Facebook, etc. echt super!

Het eerste half jaar na de transplantatie zit erop, we hadden bij aanvang de hoop dat ze na dit half jaar qua afweer op niveau zou zitten en dus na de kerstvakantie weer naar school zou gaan, het gewonen leven weer oppakken zeg maar.
Dit is helaas niet het geval, vooral voor Mikki wel een grote tegenslag. Ze mist het contact met de kinderen, gelukkig is dit nu een stuk beter via Digibeter/Klassencontact, maar toch… Ze wil ook gewoon naar school, net als de rest! Dit gaat waarschijnlijk het hele schooljaar niet meer lukken en na de zomervakantie gaat ze naar het voortgezet onderwijs, een rare manier om afscheid te nemen van een school waar ze het, ondanks de moeilijkheden in het begin, zo ontzettend naar haar zin heeft gehad. Bij alle lieve juffen die zo ontzettend meeleven en nu op vrijwillige basis bij haar langskomen om te knutselen, koken, wandelen, etc. We hopen en duimen dat ze in ieder geval nog een paar weekjes naar school kan aan het einde van het schooljaar zodat ze op een mooie manier deze schoolperiode kan afsluiten.
Ja, en dan Wolter… wat kan ik daar nog over zeggen. Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat hij haar heel veel blijdschap en mooie momenten heeft gebracht dit jaar. Door de prachtige documentaire, in opdracht van MS Research, hebben Mikki en Wolter elkaar leren kennen. Wij hadden aangegeven toen Mikki werd gevraagd voor deze documentaire dat de BN'er die een dag met haar mee zou lopen wel aan een aantal voorwaarden moest voldoen, t.w. 1. gevoel voor humor, 2. makkelijk benaderbaar, 3. het moest iemand zijn die niet op afstand bleef, maar haar even vast wilde pakken voor een knuffel etc. (wat voor Mikki heel belangrijk is!), volgens mij is dat aardig gelukt met Wolter, ha, ha! 

Voor het contact met hem worden keer op keer uitzonderingen gemaakt door de artsen, die gelukkig het belang inzien van dit contact in Mikki haar leven. Gezien de risico’s die bijv. het optreden met Wolter en het bezoeken van zijn concert met zich meebrengen zijn dit evenementen die eigenlijk helemaal niet kunnen/mogen.
Maar om te zorgen dat Mikki positief blijft en blijft vechten is dit zo belangrijk, dat je soms de keuze maakt om een extra risico te nemen. Deze, voor haar meest moeilijke en zware, fase duurt lang en is nog niet voorbij! Wij hebben altijd ‘kwaliteit voor leven’ op nummer 1 gehad en dat is nu niet anders.
Mik heeft het dit jaar allemaal zo super goed gedaan, de periode in het ziekenhuis en daarna. Ze is lief, sterk, dapper, een doorzetter en wat misschien nog wel het allerbelangrijkste is: haar grote gevoel voor humor!
We hebben nog een lange weg te gaan, maar gaan vol vertrouwen het nieuwe jaar in!

Omdat we er nog niet zijn, hebben we besloten de site aan te houden en iedereen via deze site op de hoogte te houden van de controle's, bijzondere dingen, etc.

We willen iedereen een positief & liefdevol 2012 toewensen. Blijf genieten van alles wat het leven te bieden heeft, wees lief voor- en betrokken bij elkaar en vooral ontzettend veel plezier, want je leeft dit leven tenslotte maar één keer!