20 juli:

Woensdag moest Mikki naar de VU voor controle bij haar eigen neuroloog. Deze keuze hebben ze gemaakt om de neuroloog al zeven jaar Mikki haar arts is en haar dus goed kan beoordelen. Ook voor Mikki is het fijn om een bekende arts bij haar te hebben, ook al houdt dat in dat ze hiervoor apart naar Amsterdam moet. Gelukkig voor Mik ging Claudia vandaag voor de gezelligheid even mee.
Mikki haar zicht is in de afgelopen week een stuk slechter geworden en ook het lopen gaat minder goed. Na de controle heeft de arts contact opgenomen met de arts in Utrecht om het e.e.a. te bespreken en om te kijken wat wijsheid is met de prednison.

21 juli:

Vandaag weer voor de wekelijkse controle naar Utrecht. De bloedwaardes waren allemaal weer goed. De neuroloog uit de VU had wel zijn zorg uitgesproken over wat hij gisteren had gezien bij Mikki. De prednison gaat nu omhoog van twee keer per dag (20 om 15) naar drie keer per dag 25. Maandag hebben we weer contact met Utrecht om te kijken of dit wat verbetering heeft gebracht. Als dit niet het geval is zal er een MRI volgen, want het is ook zo dat het een bijwerking kan zijn van een medicijn dat ze krijgt. Dit zal dan terug te zien zijn op de MRI. Naar aanleiding van de MRI wordt besloten of ze een stootkuur prednison nodig zal hebben. Wel moeten we in gedachten houden dat sommige klachten die ze had voor de transplantatie kunnen verergeren... laat dan a.u.b. niet haar zicht zijn!!! Dit is voor Mikki het meest vreselijke wat er kan gebeuren. Ze zit liever (alsof we keuzes hebben) haar hele leven in de rolstoel met een goed zicht dan dat ze kan lopen met een slecht of geen zicht...
We hopen er maar weer het beste van!

Tijdens ons ziekenhuisbezoek had Lola de bank bij de buren even uitgeprobeerd, ha, ha! Claudia had haar even opgehaald zodat ze niet zo lang alleen was en daar was Lola haar zeer dankbaar voor! Oh... even een misverstand de wereld uit, zag dat er op site stond dat we er nog een hondje komt, dit is niet het geval hoor! In een zwak moment heb ik er even vijf seconden over nagedacht, maar Bert haalt mij altijd weer terug op aarde met allerlei argumenten waarom dit voor ons niet verstandig is!

Gelukkig al reacties op de oproep (wat niet wil zeggen dat niemand meer hoeft te reageren uiteraard!), vanmiddag toen we net thuis waren uit Utrecht stond Kim de Boer voor de deur. Dat was wel een hele grote verrassing voor Mik! Isabelle kwam vanmiddag even spelen, hartstikke leuk en vanavond gezellige aanloop van Dennis, Margriet & kids.