De buikpijn bleef vannacht, het komt w.s. door de sondevoeding. Deze stond overdag vrij laag (in de hoop dat Mikki dan zelf honger zou houden en wat ging eten) en 's nachts stond de sonde hoger om in te lopen wat ze overdag had gemist. Dit viel erg zwaar... Nu de voeding op een continu-inloopsnelheid, dus hopen dat het nu beter gaat!

Vanmorgen was Mikki erg verdrietig, ze wilde naar huis! Naar haar idee was alles achter de rug, medicijnen, chemo, transplantatie en kon ze nu vertrekken... Samen met de verpleger Mikki uitgelegd waarom het echt niet mogelijk is nu naar huis te gaan. Ze mist Lola zo erg en had even genoeg van het ziekenhuis! Gelukkig werd er even later op de deur geklopt door de clini-clowns. Ze mogen helaas niet naar binnen, maar blijven in de sluis. Via de intercom kan Mikki dan met hun praten. Toen ze op Mikki haar deur zagen dat ze slechtziend is hebben ze muziek gemaakt en Mikki haar knuffel moest daarop dansen... Dikke pret natuurlijk! De clowns zijn zo ontzettend belangrijk in het ziekenhuis, de kinderen zijn echt even in een andere wereld. Als je hier niet mee te maken hebt, denk je: 'leuk, clowns...' , maar het is echt zoveel meer dan dat! Mikki verheugd zich altijd ontzettend op hun komst en gaat dan helemaal in de slappe lach over het bed heen, voor ouders heerlijk om te zien!

Mikki weer lekker veel kaarten ontvangen en weer een verrassing... een cd van Jeroen van der Boom, waar hij wat voor haar had opgeschreven en ook een exemplaar voor mama met een boodschap (wauw!), bedankt Kim voor het regelen en als je hem spreekt... geef hem een hele dikke kus van mij!!!!

Ook weer geknutseld en school, Mikki had vandaag niet zoveel zin om aan het werk te gaan dus heeft Juf Lien haar voorgelezen en ze hebben even lekker zitten kletsen.

Vanmiddag ook nog even een algeheel 'baal'-gevoel. Mik wilde van alles doen, maar kon niks bedenken wat ze leuk vond. Uiteindelijk stond ik van alles in elkaar te knutselen en Mik lag in bed... Vanavond op de skype weer vrolijk, heerlijk met papa gekletst en door papa voorgelezen en even bijgepraat met vriendin Leonie!

Mik nu weer in diepe slaap en gelukkig zonder buikpijn!