2 jaar na de transplantatie....

Niet te geloven! En wat gaat het goed met onze Mikki!!
We zijn er nog niet helemaal, haar afweer is nog steeds niet waar het zijn moet -
maar... er zit een stijgende lijn in!
Mikki gaat sinds een paar weken weer vijf hele dagen naar school, voor ons een hoogtepunt want dat is al heel lang geleden (ik denk zeker wel ruim drie jaar...).
Mikki voelt zich goed en heeft stukken meer energie. We zijn drie weken geleden zelfs
's avonds naar het theater geweest (Ruth Jacott), dat was lange tijd ondenkbaar omdat ze dat gewoon niet trok. We genieten van alles wat (weer) kan en natuurlijk is het voor Mik soms nog moeilijk, het feit dat ze nauwelijks iets ziet is voor haar onmogelijk te accepteren en daar heeft ze vaak verdriet van.
Maar gelukkig is Mik snel uit haar verdriet te halen en kan ze genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft! Mik heeft graag (veel!) mensen om haar heen en vindt het altijd reuze gezellig om op stap te gaan - wat we dan ook regelmatig doen!

Op 12 juli hebben we de jaarlijkse follow up-dag in het WKZ, alles wordt gecheckt en naast de uitslagen van vorig jaar gelegd om zo te kunnen zien of ze achteruit is gegaan, stabiel is gebleven of zelfs vooruit is gegaan en van dat laatste zijn wij overtuigd!

Wij gaan vandaag heerlijk BBQ-en om te vieren dat het zo goed en om even stil te staan bij de transplantatie, wat toch een heftig traject is geweest - maar waar Mik zich op de Mikki-manier doorheen heeft geslagen: dapper-positief-optimistisch!